De collega's van de overleden Rotterdamse motoragent Arno denken nog dagelijks aan hem. De agent kwam begin juli in Rotterdam om het leven toen hij werd aangereden door een vrachtwagenchauffeur. Op sociale media deelt de Rotterdamse verkeerspolitie in een terugblik op 2021 een emotioneel verhaal van teamchef Klaas:
''Ik had mijn ‘opadag’ toen mijn collega teamchef me belde met vreselijke nieuws: “Arno is overleden bij een aanrijding.” ‘Dit kan niet waar zijn’, dacht ik. Binnen een kwartier was ik op het politiebureau. Iedereen kwam daarheen, ook de collega’s die vrij waren. De hele ruimte stond bomvol. De chaos was compleet. Iedereen was helemaal van slag. Eerst was er verdriet, maar al binnen een uur was duidelijk dat het dezelfde chauffeur was die zes jaar daarvoor over de arm van een andere motoragent was gereden. Toen kwam er ook woede bij. Arno was erg geliefd bij alle collega’s. Hij was voor veel van hen een huisvriend. Hij liep gewoon bij ze binnen, pakte een biertje uit de koelkast en ging met hun kinderen ijsjes kopen.
Die eerste dag heb ik als teamchef alleen maar koffie gehaald, broodjes en koeken uitgedeeld, een luisterend oor geboden en een schouder om op te leunen. Collega’s van Den Haag en Zeeland-West-Brabant boden gelijk aan om ons werk over te nemen, daar hoefden we niet eens om te vragen. Elke dag waren bedrijfspsychologen, bedrijfsmaatschappelijk werkers en een geestelijk verzorger aanwezig.
Voor Arno’s uitvaart hebben mijn mede-teamchef en ik ervoor gezorgd dat iedereen die een rol wilde in de organisatie of op de dag zelf, die gelegenheid kreeg. Ook omdat het zou kunnen helpen bij de verwerking. Het allerbelangrijkste was dat het een waardig afscheid zou worden, waar Arno zoveel mogelijk eer werd gebracht. Vanaf het moment van de aanrijding tot de uitvaart, is Arno door collega’s begeleid. Hij is nooit alleen vervoerd. De dag voor de uitvaart vroegen ze mij of ik de helm wilde dragen. Ik zei daar heel gemakkelijk “ja” tegen. Ik realiseerde mij onvoldoende wat de impact hiervan zou zijn.
Deze maanden na zijn overlijden worden we er nog elke dag mee geconfronteerd. Op een mooie manier, zoals het verzorgen van het gedenkteken op de plaats van het ongeluk. Maar helaas ook negatief. Het heeft veel psychisch leed opgeleverd en sommigen zijn nog steeds niet op de motor gestapt. We zijn nu vooral bezig om te zorgen dat iedereen aan boord blijft, we de klap overleven en we weer een team worden.
Ik ben bezig met mijn laatste jaar bij de politie voor ik met pensioen ga. Ik stelde me voor dat ik op een rustige manier kon afbouwen, maar ik weet nu dat deze periode grotendeels in het teken van Arno zal staan.''